Hartverwarmend.
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Gerrit en Hennie
19 Juli 2010 | Italië, Crevalcore
Dag 87. Maandag 19-07. 36 gr.
Mirandola - Cevalcore. 22 km. 5,45 uur.
Om half zes halen we ons ontbijtpakket van beneden. Omdat we voor 7 uur weggaan krijgen we dat mee. Het liegt er niet om, de lunch zit er gelijk bij in. En dat allemaal voor € 70,-. We hebben weleens € 120,- betaald en dat het 3 keer niks was! Daarna snel op pad. Het is soms puzzelen om alles te vinden. Er staan nog al wat vergissingen in de beschrijving. Met af en toe vragen lukt het wel. We komen regelmatig over boerenerven. De mensen zijn allemaal zo aardig. Van de een krijgen we Cola aangeboden, bij een volgende heerlijk koel water. Automobilisten toeteren en steken hun duim op, voetgangers willen steeds een praatje maken. Als we een kerkje staan te bekijken stopt een man en verteld ons breedvoerig over het oude kerkje uit 1450. De weg die we lopen is ook door de Paus uit die tijd naar Rome gelopen. We geloven de man op zijn woord, als we maar door mogen, we zakken bijna in elkaar met die zware rugzakken op. Hij wil ons ook nog naar Crevalcore brengen, hoeft niet. Als we koffie drinken in een bar stopt een man ons een zak pruimen toe. Het is allemaal hartverwarmend. Zulke dingen geven je echt kracht om door te gaan, samen met de berichten uit huis, de website en 'het Boekje'. En dat doen we dan ook, ondanks de hitte!
Mirandola - Cevalcore. 22 km. 5,45 uur.
Om half zes halen we ons ontbijtpakket van beneden. Omdat we voor 7 uur weggaan krijgen we dat mee. Het liegt er niet om, de lunch zit er gelijk bij in. En dat allemaal voor € 70,-. We hebben weleens € 120,- betaald en dat het 3 keer niks was! Daarna snel op pad. Het is soms puzzelen om alles te vinden. Er staan nog al wat vergissingen in de beschrijving. Met af en toe vragen lukt het wel. We komen regelmatig over boerenerven. De mensen zijn allemaal zo aardig. Van de een krijgen we Cola aangeboden, bij een volgende heerlijk koel water. Automobilisten toeteren en steken hun duim op, voetgangers willen steeds een praatje maken. Als we een kerkje staan te bekijken stopt een man en verteld ons breedvoerig over het oude kerkje uit 1450. De weg die we lopen is ook door de Paus uit die tijd naar Rome gelopen. We geloven de man op zijn woord, als we maar door mogen, we zakken bijna in elkaar met die zware rugzakken op. Hij wil ons ook nog naar Crevalcore brengen, hoeft niet. Als we koffie drinken in een bar stopt een man ons een zak pruimen toe. Het is allemaal hartverwarmend. Zulke dingen geven je echt kracht om door te gaan, samen met de berichten uit huis, de website en 'het Boekje'. En dat doen we dan ook, ondanks de hitte!
-
26 Juli 2010 - 11:11
Joke:
Hoi Hul en Gul,
Wat is het toch leuk om jullie verslag te lezen en wat komen jullie veel leuke,lieve mensen tegen.
Wij gaan deze week op vakantie (Noorwegen) dus als we thuis komen zijn jullie bijna klaar met jullie tocht en lezen we alsnog de verslagen.Ik wens jullie voor de rest van de tocht heel veel mooie dingen en een goede aankomst in Rome. Een dikke knuffel ook van Herman.
Groetjes, Joke -
26 Juli 2010 - 15:29
JUL:
Bij jullie blijft het onveranderd bloedheet. Hier is de temperatuur weer tot normale proporties teruggebracht. Geef mijn hittegolf-portie maar aan fikkie..Fijn te lezen dat jullie het daar zo goed naar de zin hebben en dat de Italiaans taal blijkbaar geen onoverkomelijke 'misverstanden' oplevert. Die prijzen liegen er niet om! Nou ja, da's goed voor de Italiaanse economie! Is het niet storend dat jullie steeds (goed bedoeld) aan de praat worden gehouden? Zo schiet het wandelen niet op natuurlijk. Willen jullie benen nog steeds uitvoeren wat je hersens bedenken? Probeer eens een tijdje op de handen te lopen, dat spaart de kuiten! Dat toeteren was vast voor jou bedoeld Hennie, die warmbloedige Italianen hebben wel oog voor natuurlijk schoon...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
