Tropenrooster.
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Gerrit en Hennie
16 Juli 2010 | Italië, Isola della Scala
Dag 84. Vrijdag 16-07- 37 gr.
Verona - Isola Della Scala 17 km- 4 uur
Om 5 uur opgestaan. We hebben voor ons eigen ontbijt gezorgd, hadden we gisteren al gekocht. Zo kunnen we vroeg vertrekken en zoals Joost de andere Rome ganger al gezegd had stelt dat Italiaanse ontbijt inderdaad niet veel voor, Een straatveger verteld ons precies waar we heen moeten lopen. een heel rustig weggetje. Dan ontdekt Gerrit een weggetje door de landerijen, we komen alleen een paar boeren tegen. Het landschap doet heel Nederlands, alleen de boerderijen en huizen zijn anders. We ruiken ook weer de pislucht die we een paar dagen geleden ook roken, maar we weten het nu zeker, het kan niet van ons komen. we hebben alle kleren zeer uitgebreid gewassen. We kunnen de plant die deze penetrante geur verspreid niet ontdekken. In een buitenwijk van Isola is markt , we willen een meloen kopen, maar het blijkt een kledingmarkt te zijn. De kleren hebben ze in die grote bananen dozen gedaan! In het centrum vinden we heel snel een albergo. De man wil net sluiten om aan zijn siësta te beginnen. Het is ëën uur. Hebben wij dus ook maar gedaan. worden we pas om 18.00 uur weer wakker, nog net op tijd om eten te halen!
N.b. We zien nu overal wasserettes
Verona - Isola Della Scala 17 km- 4 uur
Om 5 uur opgestaan. We hebben voor ons eigen ontbijt gezorgd, hadden we gisteren al gekocht. Zo kunnen we vroeg vertrekken en zoals Joost de andere Rome ganger al gezegd had stelt dat Italiaanse ontbijt inderdaad niet veel voor, Een straatveger verteld ons precies waar we heen moeten lopen. een heel rustig weggetje. Dan ontdekt Gerrit een weggetje door de landerijen, we komen alleen een paar boeren tegen. Het landschap doet heel Nederlands, alleen de boerderijen en huizen zijn anders. We ruiken ook weer de pislucht die we een paar dagen geleden ook roken, maar we weten het nu zeker, het kan niet van ons komen. we hebben alle kleren zeer uitgebreid gewassen. We kunnen de plant die deze penetrante geur verspreid niet ontdekken. In een buitenwijk van Isola is markt , we willen een meloen kopen, maar het blijkt een kledingmarkt te zijn. De kleren hebben ze in die grote bananen dozen gedaan! In het centrum vinden we heel snel een albergo. De man wil net sluiten om aan zijn siësta te beginnen. Het is ëën uur. Hebben wij dus ook maar gedaan. worden we pas om 18.00 uur weer wakker, nog net op tijd om eten te halen!
N.b. We zien nu overal wasserettes
-
17 Juli 2010 - 18:04
JUL:
Daar zit een luchtje aan! Om 5 uur opstaan en dan zonder wekker? (ik neem aan dat jullie die niet hebben meegenomen). Weet je zeker dat Gerrit uit angst niet in z'n bed heeft geplast? Zuinigjes dat Italiaanse ontbijt? En dan gaan de Italianen nog wel prat op hun eetcultuur! Die temperaturen blijven bij jullie alsmaar hoog. Hier is het beter uit te houden, al gaan we maandag alweer richting 30 graden. Morgen hebben we het Achterhoekspektakel in Lochem. Op de markt zijn de stellingen al opgebouwd. Jullie hebben er ruim 2/3 deel opzitten. Nu al een wereldprestatie. Houdt vol, je bent er nu zo dicht bij! Het is wel afzien met die hoge temperaturen, er blijft jullie weinig bespaard.. -
18 Juli 2010 - 11:46
Gilko:
Lieve Hennie & Gerrit,
Aan jullie eettafel met een kopje heerlijke échte koffie schrijf ik dit berichtje. Vernam van Saskia (die in de hangmat ligt te lezen) dat het zwaar is, hoge temperaturen en nog een flink stuk te gaan. Op de scheurkalender kwam ik het volgende Azteekse gedicht tegen:
“Vervolg je weg, mijn vriend, want je bent iemand en soms is de weg lang, maar soms is die kort; wie zal het weten? Niemand!”
Op de achterkant staat: Soms vraag je je af waarvoor of voor wie je het allemaal doet wat je doet. Als je er even tussenuit knijpt, kun je wat afstand nemen en je koers bepalen. Min of meer onafhankelijk van externe condities kun je zo proberen uit te vinden of je nog steeds op de juiste plek bent, tussen de juiste mensen. De essentie is dat je nooit precies weet waar je naar toe gaat en wanneer je bij het eindpunt komt. Het onnavolgbare leven manifesteert zich steeds met nieuwe en rijke schouwspelen van eindeloze mogelijkheden. Het enige wat je kunt doen is je hart volgen, een kans grijpen en daar consistent energie in stoppen.
Wens jullie veel verkoeling en wijsheid toe! Vooral nu het einde van de reis, daarginds heel in de verte, langzaamaan zichtbaar wordt.
Hartelijke groeten, Gilko -
19 Juli 2010 - 14:06
Alice Koekkoek:
hallo ouders van Saskia,
ik ben een collega van Saskia en heb echt bewondering voor deze geweldige prestatie. Het einde komt dichterbij. Dat wordt straks wel afkicken, al hoewel, jullie kunnen het ook bijhouden natuurlijk.
En een voet tochtje Lochem-Brummen is ook leuk, dan kan Eefie ook meelopen.
Nog heel veel plezier en geniet ervan, want voor dat jullie het weten is het avontuur voorbij, maar gelukkig roepen de mooie foto's vele herinneringen op.
Groet, Alice Koekkoek.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
