Hun wraak is zoet.

Dag 64. Zat. 26-06. 22 gr. H.860 mtr.

Flirsch - Landeck. 22 km. 5.30 uur.

Bij het betalen van de rekening vraagt de eigenaresse van het hotel waar we heen gaan. Als we van onze reis vertellen staat zij perplex. Ze belt naar de keuken en besteld een flink lunchpakket voor ons, hoeven we niet meer naar de Bàckerie. We krijgen elk een knots van een appel, drinken en de nodige broodjes mee. Heel lief van haar, maar loodzwaar in de rugzak. Als we het dorp verlaten zien we dat er veel hotels en Zimmer-Frei adressen zijn. Wij dachten dar er maar één hotel was! Het is nog speuren voor we het vervolg van de route hebben gevonden. We dachten nu alleen maar te dalen maar er zitten nog talloze klimmertjes in met veel trappen en bruggetjes. Het is een oude Ròmerweg, we lopen veel over keien. Onze pauze is al snel, eten we de appel op, scheelt een pond! In Stanz komen we langs een schattig Pelgrimskerkje, zowel van buiten als van binnen. Als we een paar dames bezig zien zeggen we dat hun kerkje mooi is en vragen waar we ons paspoort kunnen laten afstempelen. De dames vinden hun kerk zelf ook bijzonder. als de koster nu ook nog eens aardig was! Hij kan ons paspoort afstempelen, doet verder toch niets. Moeten we maar aanbellen. Hun wraak is zoet. Inderdaad komt na het aanbellen een slaperig hoofd uit het raam. Met tegenzin krijgen we onze stempel. Aan het eind van de middag komen we langs bronnen met heilzaam water en kunnen we onze voeten en armen koelen in de tobben. Het voelt heerlijk! Landeck, ons einddoel voor vandaag is niet bepaald een fraaie stad.