Dank - Reisverslag uit Aken, Duitsland van Gerrit en Hennie Niessink - WaarBenJij.nu Dank - Reisverslag uit Aken, Duitsland van Gerrit en Hennie Niessink - WaarBenJij.nu

Dank

Door: Hennie

Blijf op de hoogte en volg Gerrit en Hennie

09 Mei 2010 | Duitsland, Aken

Zondag.09 - 05.

Lieve mensen allemaal.

Dank voor al jullie reacties tot nog toe. We lezen ze allemaal met veel plezier. Het doet ons goed dat jullie zo meeleven. Het volgende traject gaat over het N.W. gedeelte van de Eifel, ook nog een stuk door de Hoge Venen naar Koblenz. We houden jullie op de hoogte zij het wel erg onregelmatig.

  • 09 Mei 2010 - 15:39

    Willy Ten Have :

    Met veel plezier lees ik de mooie verslagen.
    Ik vind dat je leuk schrijft. Ook de humor.
    Heel veel plezier en een goede reis gewenst van Willy (aqua zwemmen)

  • 09 Mei 2010 - 18:10

    Leen En Gezina:

    Hallo pelgrims. Jullie schieten lekker op. We volgen jullie met veel belangstelling. Jullie belevenissen waren gisteravond al gespreksonderwerp tijdens de sauna-avond. Veel gezondheid, sterkte en het allerbeste gewenst.

    Groeten

  • 09 Mei 2010 - 19:17

    JUL:

    Voor als je je mocht vervelen de volgende sage...

    Hoe de wolf in de Dom van Aken kwam...
    Een Duitse stadssage over de bouw van de domToen men in Aken, de kroningsstad van de roomse keizer, de Dom oprichtte, gaven de arbeiders hun beste krachten aan het monumentale bouwwerk, tot de dag aanbrak dat de stadsraad moest bekennen, dat de stedelijke schatkist leeg was. En omdat er noch voor de muren noch voor de bakstenen geld aanwezig was, bleef ook de bouw stil liggen, tot ze op een dag volledig gestaakt moest worden. De venstergaten keken met blinde ogen treurig de straten en stegen in en door het open dak viel de regen in het onvoltooide kerkschip.

    De stadsraad gaf zich veel moeite, het geld bijeen te brengen, maar omdat alleen schulden en een lege geldbuidel borg stonden, werd er geen enkele geldschieter bereid gevonden, de ontbrekende middelen aan te vullen.

    Op een dag, toen de raad weer bijeen was om zich over de toekomst van de bouw te beraden, kwam een stadhuisbode binnen om een belangrijk bezoek aan te kondigen.

    Op de vraag, wie die bezoeker dan wel was, antwoordde de bode, dat de vreemdeling had gesproken over hulp voor de bouw van de Dom.

    Toen lieten de raadsheren geen ogenblik verloren gaan en ze verzochten de vreemdeling binnen te komen. De buitenissig uitziende man, in kostbare gewaden gekleed, maakte een buiging voor de raadsheren, die buiten zichzelf van vreugde waren, en zei: "Edele heren, gedurende mijn reizen, die mij ook hierheen voerden, kwam mij ter ore, dat u zekere moeilijkheden hebt bij de financiering van het godgevallige bouwwerk, dat ongetwijfeld een sieraad voor uw stad en voor het hele land zal zijn. Daar ik over genoeg geld beschik omdat mijn zaken goed floreren, ben ik gekomen om u mijn diensten aan te bieden. Ik ben ervan overtuigd, dat wij het eens zullen worden. Nu moet u niet denken, dat het een schenking is, of dat ik mijn geld in het water wil gooien, dat ligt niet in mijn aard. Maar mijn voorwaarden zijn gunstig, want mijn vrienden ben ik graag ter wille. Het gaat om een kleinigheid: ik wil de ziel van hem, die als eerste voor de voltooide tabernakel treedt. Wat denkt u, worden we het eens?"

    Na deze woorden was het werkelijk niet meer nodig, dat de rijkaard zich voorstelde.

    De verbaasde raadsheren keken de spreker met grote ogen aan, hun blikken richtten zich eerst op de man zelf en dwaalden geleidelijk af naar de vloer, om zijn horrelvoet te ontdekken en gingen toen weer terug naar zijn haardos om de horens van de heibewoner te zoeken. Maar men had het heerschap voor zijn zending zo handig tot een menselijke gestalte gecamoufleerd, dat zijn onberispelijk uiterlijk geen enkele gelijkenis met de duivel vertoonde.

    Maar het leed geen twijfel, wie er voor hen stond en waar hij vandaan kwam!

    De heren beraadden zich ditmaal langer dan gewoonlijk over dit eigenaardige aanbod. De een was ervoor, de ander ertegen. En omdat ze het niet eens konden worden, vroegen ze bedenktijd.

    De vreemdeling maakte nogmaals een buiging en zei, dat hij geen onmiddellijke beslissing verwachtte en genoeg tijd had. De stad beviel hem; graag wilde hij hier een poosje blijven en rondkijken. Pas nadat de raad het eens was geworden, moest men hem roepen.

    Nauwelijks had de vreemdeling de raadszitting verlaten, of de heren staken de hoofden bij elkaar en overlegden tot diep in de nacht.

    Tenslotte besloten ze eensgezind het schitterende en verleidelijke aanbod, dat hun stad onsterfelijke roem zou bezorgen, aan te nemen. Maar ieder van hen nam zich heimelijk voor, op zijn hoede te zijn en niet zelf in de klauwen van de duivel te raken!

    De inwoners van Aken zagen de bouw van de Dom voor hun ogen vorderen. De knapste en begaafdste bouwmeesters uit heel Europa waren aangetrokken om dit unieke werk te scheppen.

    Maar de verwachte vraag kon natuurlijk niet uitblijven! De mensen vroegen zich af, waar de stadsraad al het geld vandaan haalde voor zo'n schitterend bouwwerk, daar de geldkist leeg was. En hoewel de raadsheren alle moeite deden om het geheim te bewaren, kwam de waarheid toch aan het licht.

    Dat was ook de reden, dat na de voltooiing van de Dom niemand de drempel overging om de schoonheid van het gebouw in ogenschouw te nemen.

    Natuurlijk werd de duivel, die de hele tijd in Aken verbleef, langzamerhand ongeduldig en eiste zijn loon. En omdat hij niet langer wilde wachten, ging hij rechtstreeks naar de raadszitting. "Waarde heren," zo begon hij zijn toespraak, "ik merk, dat u het met uw plichten niet zo nauw neemt! Hoezeer het me ook spijt, ik moet u dringend verzoeken uw belofte na te komen. Mijn geduld is nu ten einde. En als ik niet binnen drie dagen mijn loon krijg, kom ik hier nog een allerlaatste maal om u, waarde heren, weg te dragen, want u hebt met mij een overeenkomst gesloten, waarvoor u allen persoonlijk borg staat! Denk erom, nog drie dagen!"

    Hoewel alleen de zwavelstank van de heibewoner een beetje was te ruiken, liepen de raadsheren de koude rillingen over de rug en paniek maakte zich van hen meester. De een raadde dit aan, de andere dat, de derde zweeg, de vierde trok aan zijn baard en de tiende beweende al zijn zondige ziel.

    Maar daar stond plotseling een man op, vermoedelijk uit het bestuur van het schoenmakersgilde, omdat schoenmakers immers altijd de beste invallen hebben. Hij trok aan zijn oor, krabbelde zich eens op zijn hoofd en riep: "Ik heb, ik heb het. Jullie hoeven niet bang meer te zijn!"

    Hij boog zich naar de burgemeester en fluisterde hem iets in het oor.

    Nauwelijks had de volgende dag het middaguur geslagen, of de klokken van de nieuwe Dom begonnen te luiden, en het klonk, alsof ze een feest wilden inluiden. In een plechtige, feestelijke stoet schreden geestelijken en raadsheren door de stad naar de Dom, door een steeds groter wordende mensenmenigte begeleid. Voor het portaal hield de stoet stil.

    Op dit ogenblik opende zich langzaam en plechtig het kerkportaal en een jager in een groen pak opende heel voorzichtig een zak, waaruit een wolf naar buiten kwam, die hij de Dom binnenjoeg.

    De begerige en ongeduldige Satan stond al op de loer, en nauwelijks was de wolf over de drempel van het portaal gesprongen, of de duivel stortte zich blazend en met een huiveringwekkend, bloedstollend geschater op de wolf en voerde hem mee naar de hel. Hoe hij daar door de misleide Satan werd ontvangen, is niet bekend. Maar een ding staat vast, de Dom moest eerst langdurig worden gelucht, voor de beruchte zwavelstank was weggetrokken.

    Uit dankbaarheid lieten de raadsheren de afbeelding van de wolf in brons gieten en als herinnering aan deze vreemde geschiedenis in het kerkschip plaatsen. Als herinnering aan het feit, hoe een wolf met zijn ziel een mensenziel van de verdoemenis redde.

  • 09 Mei 2010 - 19:25

    JUL:

    Je bent wel erg bescheiden Hennie! Jullie houden ons meer dan fantastisch op de hoogte van jullie belevenissen. Bedankt daarvoor... Zorg goed voor jezelf. Dus goed eten, op tijd rusten en regelmatig van een "Kännchen Kaffee" genieten. Dat werkt als doping... Succes de komende kilometers...

  • 09 Mei 2010 - 20:25

    Rita:

    Wij leven met jullie mee op jullie reis. Leuk al die lieve mensen die jullie ontmoeten. En wat een verschillende dingen maken jullie mee. Wij kunnen nu mamma ook op de hoogte houden, de groetjes van haar. rita

  • 10 Mei 2010 - 07:48

    Ans En Wim:

    Bijzonder leuk elke dag even jullie berichtje te lezen. We kunnen jullie tocht zo mooi bijhouden. We wensen jullie wel wat meer droge dagen of valt het nog mee? Over enkele dagen reageeren we weer en geven we je het adres van een naturistencamping bij Bad Ems aan de Lahn, na Koblenz. Misschien loop je er langs.
    Hartelijke groeten, Ans en Wim

  • 10 Mei 2010 - 09:42

    Joke:

    Hallo stoere pelgrims, niet alleen jullie dochter is trots. Ik ook!!!! Wat gaat het goed en wat een doorbijters zijn jullie toch. leuk om jullie te volgen You never walk alone!

  • 10 Mei 2010 - 14:33

    Gerrit:

    Aha, in de Hoge Venen kunnen jullie het aangename van het wandelen mooi verenigen met het nuttige....jaag maar een aantal korhoenders (Tetrao tetrix) naar de SH, daar is plaats voor tientallen! (7 hanen officieel in 2010 :-(. Schönes wandern und halt euch gut!

  • 11 Mei 2010 - 07:58

    JUL:

    Komen jullie in de buurt van het "Het Nationaal Park Eifel"? Dit is het veertiende Nationale park van Duitsland en de mooiste van Noord-Rijnland-Westfalen. Het gebied is ca. 10.700 ha groot en grenst in het Noordwesten aan de Rurstausee.Het Nationale park beschermt het door het Atlantische klimaat gevormde beukenwoud. Het bosgebied is vrij toegankelijk. Doordat in het ontstane nationale park de natuur aan zichzelf wordt overgelaten kunnen veel naaldbomen slachtoffer worden van de schorskever zoals de dennenscheerder. In dit bos vind je ook ca. 80 beschermde plantensoorten en 150 diersoorten die op de Rode lijst staan. De wilde kat, de lynx, de zwarte ooievaar en de in Noord-Rijnland-Westfalen zeldzame muurhagedis komen hier voor.


  • 11 Mei 2010 - 15:54

    Martin N:

    Hallo luitjes,

    Als Vordenaar doet het mij natuurlijk erg veel deugd een Vordense foto aan te treffen. Jullie zijn inmiddels al een heel stuk verder. Heel veel plezier van ons allemaal uut Vord'n

  • 12 Mei 2010 - 18:03

    Aafke En André:

    héél veel plezier met jullie pelgrim tocht naar rome en de groetjes van ons en moeders en de groetjes aan vaticaanstad

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Duitsland, Aken

Voettocht naar Rome

Recente Reisverslagen:

05 Januari 2011

Pelgrims gedicht

13 December 2010

Groet

06 November 2010

Afsluiting voettocht Rome

08 Oktober 2010

KIKA actie

17 September 2010

Epiloog
Gerrit en Hennie

Voettocht Lochem – Rome. Na onze voettocht van de Waddenzee naar de Middellandsezee ( eerst Pieterpad en daarna de G.R. 5 ) lag het al lange tijd in onze bedoeling om onze wandelschoenen aan te trekken voor weer een lange tocht. Het liefst zoveel mogelijk langs onbekende en onverharde paden. Onze keuze viel daarbij op Rome. Een prachtige tocht via oude Romaanse pelgrims- en handelswegen, met natuurlijk aan het eind de prachtige oude stad Rome. Na een winter van route plannen en andere voorbereidingen vertrekken we 24 april 2010. We hebben er ontzettend veel zin in!

Actief sinds 08 April 2010
Verslag gelezen: 306
Totaal aantal bezoekers 143406

Voorgaande reizen:

24 April 2010 - 28 Augustus 2010

Voettocht naar Rome

Landen bezocht: