Xanten

Hoi Hennie en Gerrit, De eerste week zit er al weer op. Voor mij lijkt dat heel snel te gaan, en ik vind het leuk om jullie verslag te lezen. Gelukkig treffen jullie het nog steeds goed met het weer en dat is toch belangrijk. Genieten in een duur hotel mag af en toe best hoor dat verdienen jullie toch zeker! Goede reis verder.

Pelgrim, pilgrim, pellegrino, van het Latijnse peregrinus, betekent letterlijk “iemand die over de akkers loopt” . ehhh… een landloper dus (een vpoorloper van Swiebertje?) zou je kunnen zeggen. Tegenwoordig bedoelt men ermee dat iemand onderweg is naar een bijzonder doel, vaak een religieus doel, al geldt dat niet voor jullie. Het hoeft niet noodzakelijk dwars door de velden te gaan, maar natuurliefhebbers als jullie zijn hebben natuurlijk letterlijk voor de natuurlijke weg gekozen. De echte en beste pelgrims nemen uiteraard nog altijd lijn 2, de benenwagen (zei hij vanuit zijn luie stoel!). Tegenwoordig kun je ook bijvoorbeeld per touringcar zo’n tocht maken. Is wel minder vermoeiend Hennie! “Watjes” hoor ik jullie denken? Tja ehhh….Dat jullie (als “krasse bejaarden”?) uberhaupt (dat woord mag he, jullie zijn nu in Duitsland) al aan een dergelijk avontuur durven te beginnen verdient heel veel respect. Ik houd het maar bij “digitaal meewandelen” . Dat kan dankzij de humoristische schrijverstalenten van mijn jongste zusje. Het lezen van die verhalen is bepaald geen straf (wordt het geen tijd voor het schrijven van een boek Hennie?)… Pelgrimeren kan in principe naar ieder doel, het hoeft niet persé een religieus doel te zijn. Maar pelgrimeren hoort wel bij het Christelijk geloof, net als het bidden. (Het kan trouwens ook bij andere religies, denk aan de hadj van de moslims en aan de joden: Zij trokken traditioneel eens per jaar naar Jerusalem). Later in de middeleeuwen kwamen er twee belangrijke bestemmingen bij: Rome met de gekruiste sleutels van Sint Pieter en Compostella met de schelp van Sint Jacob. Grote groepen mensen gingen naar die plaatsen op weg, duizenden,ja zelfs honderd duizenden per jaar. Het is interessant om te bedenken dat er bijna zeker voorouders van ons bij zijn geweest! (Onze (familie) nazaten kunnen dat over een half jaar hopelijk ook zeggen!). Uiteraard ging dat in de middeleeuwen altijd te voet of hooguit te paard. Heen en terug en waren het ondernemingen die vanuit onze streken gemakkelijk een jaar in beslag namen. Jullie hebben 4 maanden uitgetrokken voor de heenreis, dat is dus een extra grote uitdaging! Na de middeleeuwen werd het, tenminste in Noord en West Europa een stuk stiller op de traditionele pelgrimspaden. In Italië en Spanje ging de traditie gewoon verder, maar van hieruit richtte de belangstelling zich geleidelijk op nieuwe bestemmingen zoals Lourdes en Fatima en moderniseerden pelgrims zich en namen de trein of de bus. Een enkeling bleef de traditie getrouw. Hilaire Belloc trok in 1892 een rechte lijn over de kaart en liep van Straatsburg naar Rome en Bertus Aafjes schreef in de hongerwinter van `44 - `45 op zijn onderduikadres in Terband zijn `Voetreis naar Rome`, een tocht die hij in 1936 hoofdzakelijk fietsend en liftend had volbracht. In het laatste kwart van de twintigste eeuw bloeien de traditionele pelgrimages miraculeus weer op. De Raad van Europa wijst de Camino Frances naar Santiago en de Via Francigena naar Rome aan als Europese Culturele Wegen. De Lange Afstand Wandelpaden (LAW`s) worden in Nederland weer populair en de ANWB markeert LAW 7 als Het Pelgrimspad van Amsterdam naar Maastricht. In Santiago komen per jaar nu 10.000 pelgrims te voet aan, waarvan 1500 uit Nederland. Naar Rome lopen jaarlijks inmiddels enkele tientallen pelgrims. Een enkeling loopt naar Jerusalem.

Ik vroeg mij af wat dat “pelgrimspaspoort” (die dus in de jeugdherberg was blijven liggen Gerrit) waarover Hennie repte inhoud en wat doe je dan? Opzoeken natuurlijk! Het pelgrimspaspoort blijkt in het Spaans de ‘Credencial’, letterlijk 'geloofsbrief' te heten. Het is een verklaring dat de drager ervan een echte pelgrim is (dus vanaf nu dus een nieuwe aanspreektitel voor pelgrim Hennie en pelgrim Gerrit?). De pelgrimspas geeft toegang tot de zogeheten albergues en refuges, de speciale pelgrimsherbergen waar je gratis of voor een klein bedrag kunt overnachten. De pelgrimspas is tevens de 'stempelkaart' waarin je stempels kunt laten plaatsen waarmee je aantoont dat u de tocht hebt afgelegd. Dat paspoort wil ik wel eens zien als jullie terug zijn….

Tot slot:
Vertrouwen komt te voet en gaat te paard.Dus zet 'm op en houd vertrouwen!!!